25.2.10

«Off-Off Athens 3» στο φουαγιέ Επί Κολωνώ: yes-yes

OFF-OFF ATHENS 2010
ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΝΕΩΝ ΟΜΑΔΩΝ
31 ΜΑΪΟΥ – 17 ΙΟΥΛΙΟΥ

Το Επί Κολωνώ, διοργανώνει και φέτος το 3o καλοκαιρινό φεστιβάλ νέων θεατρικών ομάδων με τίτλο «Off-Off Athens 3».
Με χαρακτήρα showcase ανοιχτό στο κοινό, στο φουαγιέ του θεάτρου όλα είναι πιθανά να συμβούν, λίγες ώρες πριν από την επίσημη έναρξη του καλοκαιριού, στις 31 Μαΐου, καθώς και για τις επόμενες 17 ημέρες, που έπονται.

Ο τίτλος off-off Athens δεν υποδηλώνει μόνο το φυσικό τόπο διεξαγωγής, ένα δηλαδή off-off theater, όπως είναι μια σκηνή ενός φουαγιέ, αλλά και ανοίγει τα σύνορα προς έναν «καλλιτεχνικό τόπο» όπου οι θεατρικές ομάδες ξεθαρρεύουν δημιουργικά: εντός-εκτός της καθιερωμένης αθηναϊκής θεατρικής πραγματικότητας.

Γιατί ναι:
Τα δύο προηγούμενα φεστιβάλ, που είχαν πολύ μεγάλη συμμετοχή και επιτυχία, είχαν ως αποτέλεσμα, πολλές παραστάσεις να συνεχίζονται είτε στο φουαγιέ του θεάτρου είτε σε άλλον χώρο.

Ο χώρος, μαζί με τεχνική υποστήριξη, παρέχεται δωρεάν στις θεατρικές ομάδες που συμμετέχουν και η είσοδος για το κοινό είναι 5 €.
Το φεστιβάλ θα διεξαχθεί από 31 Μαΐου έως 17 Ιουλίου 2010.

Δηλώσεις συμμετοχής

Οι ομάδες ή οι μεμονωμένοι καλλιτέχνες που ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στο Off Off Athens παρακαλούνται να δηλώσουν συμμετοχή στα τηλέφωνα του Επί Κολωνώ ή στην κα Δάφνη Λαρούνη στο 6944 475714 από 1η Μαρτίου έως 1η Απριλίου 2010.
Οι παραστάσεις πρέπει να έχουν διάρκεια έως 40 λεπτά και ο χώρος παρουσίασής τους θα είναι το φουαγιέ του Επί Κολωνώ

Πληροφορίες: 210 5138067, Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Κολωνός
αερόμπικ και φράουλες;
http://www.youtube.com/watch?v=qyKjaS3mn60

Γυρίζει αλλά πήζει, τι είναι; Τηλεθεατής ο μικρούλης

Τρίτη, ενώ το βράδυ πλησιάζει, αποφασίζω να κάνω μια βόλτα από τα δελτία ειδήσεων. Στο μεταξύ, έχει συμβεί κάτι απίστευτο στον κόσμο. Γερμανικό περιοδικό πασίγνωστο, το ‘‘Focus’’, και στο εξώφυλλο αλλά και σε εκτενές δημοσίευμα, κατηγορεί, εμάς τους Έλληνες, ως… απατεώνες. Γιατί άραγε; Δεν είναι πράγματα αυτά. Και βάζουν, στο εξώφυλλο, τη Θεά, Αφροδίτη της Μήλου, να κάνει μιαν άσεμνη χειρονομία, αδικαιολόγητη για τα ήθη μας. Αυτήν που, πώς την περιέγραψε, εν αρχή του δελτίου του MEGA, και η Όλγα Τρέμη; Κίνηση «με προτεταμένο το μεσαίο δάχτυλο» και, σταθερό φυσικά, χωρίς τρέμουλα και τύψεις.

Κι όμως, κι από το Λεωφορείον Ο Πόθος έχει επικρατήσει η εξαιρετική φράση «Πάντοτε στηριζόμουν στην καλοσύνη των ξένων». Κι ακόμη, κάθε φορά που ταξιδεύω, διαπιστώνω ότι μας αγαπούν οι ξένοι, ιδίως αν έχουν επισκεφτεί την Ελλάδα και τις παραλίες στα νησιά, και αρχίζουν να μου λένε ένα κατεβατό από ελληνικές λέξεις, όπως «σπανακόπιτα» και «χαρτοπετσέτα», για να χαμογελάσω και να πω μπράβο, αν κι εμείς διαβάζουμε Καλβίνο από το πρωτότυπο και Ρογκοζίνσκι. Όταν μια Γερμανίδα, σαράντα ετών, που έρχεται κάθε χρόνο διακοπές στην Πελοπόννησο και τη γυρίζει με το ποδήλατό της (!), μου ανέφερε τη χαρτοπετσέτα, της λέω: «εντάξει τη σπανακόπιτα, το καταλαβαίνω, αλλά τη χαρτοπετσέτα, πώς και τη θυμάσαι»; Ο λόγος ήταν, ότι της άρεσε η προφορά. Ο ξεχωριστός ήχος, λοιπόν, της ελληνικής γλώσσας μπορεί να αποβεί υπέρ μας.

Κακώς νευρίασαν, επομένως, οι παρουσιαστές των ελληνικών δελτίων με το άσεμνο εξώφυλλο του ‘‘Focus’’. Διότι, κάτι άλλο συμβαίνει: πράγματι, «Άμαχος γαρ εμπαίζει Θεός, Αφροδίτα». Προφανώς. Η Θεά φταίει για όλα. Ήτανε θέλημα Θεού η Ελλάδα να βγει στην επικαιρότητα. Να σταματήσει η χώρα να επικαλείται μόνο την κλασική αρχαιότητα για να προχωρήσει μπροστά. Σκέφτηκε η Θεά, δεν μπορεί να σηκώνει άλλο αυτό το βάρος στην πλάτη, πόσο να γείρει πια; Κι επειδή, και η κακή διαφήμιση δεν παύει να είναι γύρη διαφήμισης, αντί ακόμη να χρωστάμε τα χρήματα, για εκείνες τις περιβόητες διαφημίσεις Live your Myth in Greece, στο CNN, τότε που και ο κ. Σπηλιωτόπουλος δήλωνε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι «το υπουργείο τουρισμού χαράσσει νέους δρόμους», ξεκινώντας πάντα από τη δημιουργία ιστοσελίδας, δηλαδή ψηφιακά και νοητά, ίσως αυτή η κακή δημοσιότητα πλέον να δίνει τα άμεσα κίνητρα για να την αντιμετωπίσουμε προς όφελός μας. Μέχρι και το σύνδρομο του Ηνίοχου εμφανίστηκε στο Σύμπαν. Δε χωρά αμφιβολία: όλα, σε ουρανό και γη, αναδύουν… Ελλάδα. Focus and Universe call Greece.

Λέξεις με το δελτίο: Στο δελτίο του Άλφα, σε απευθείας σύνδεση, ο κ. Χατζημαρκάκης, Ευρωβουλευτής γερμανικού φιλελεύθερου κόμματος, λέει ανοιχτά- και ξάστερα- ότι τραβάμε τα άρματα της κρίσης εξαιτίας του κ. Αλογοσκούφη. Τρεις φορές ρωτήθηκε, την ίδια απάντηση έδωσε ο άνθρωπος, κατονόμασε τον κ. Αλογοσκούφη, συγγραφέα και του περιβόητου Η Ελλάδα μετά την κρίση –γιατί να το κρύψουμε άλλωστε, ποιος μπορεί να γνωρίζει το θέμα καλύτερα και de profundis- ότι ο άνθρωπος αυτός μας έσυρε στην κρίση.
Και παρόλο που ο παρουσιαστής του Άλφα είπε ότι αυτές είναι σοβαρές δηλώσεις, -σκεφτόμαστε: να κατηγορείς έναν άνθρωπο που δήλωσε ότι θα επέστρεφε στην πανεπιστημιακή διδασκαλία;- ανένδοτος ο κ. Χατζημαρκάκης τόνισε ότι «ο τρόπος με τον οποίο ο κ. Αλογοσκούφης χειρίστηκε τις στατιστικές» το 2004 είχε ως αποτέλεσμα η Ελλάδα να χάσει την αξιοπιστία της στους εταίρους. Και καθώς έχω εισπράξει το νόημα, ότι ο κ. Χατζημαρκάκης, που είναι αγαπητός στην Κρήτη και κάνει τα καλοκαιρινά μπάνια του, δεν θα δεχτεί και περιχαρής να αναλάβει το δυσάρεστο ρόλο του Ομογενή ελεγκτή, - θα του έχουν εκεί που θα μένει νερά, λουλούδια στο δωμάτιο, τζακούζι- τσακ πηγαίνω, με ένα κουμπί, στον ευχάριστο παράδεισο της ΕΤ3. Σε αυτόν τον άλλο κόσμο του ντοκιμαντέρ, βλέπω έναν ερωτικό χορό φιδιών να εκτυλίσσεται στα ύδατα. 6 αρσενικά φίδια πολιορκούν ένα θηλυκό. Από το θηλυκό φίδι εκλύεται η ουσία «φερομόνη», η οποία ευνοεί τις ερωτικές περιπτύξεις, εξ ου και το αποτέλεσμα. Ώστε, ενώ τίποτε δεν είναι τυχαίο, αναρωτιέμαι, όπως ένα υγιές φίδι βγάζει «σαν κάλτσα» το παλιό δέρμα του: μια υγιής πολιτική, τι πρέπει να απεκδυθεί, για να πείσει ότι αλλάζει πορεία;

http://www.fabula.org/revue/document4156.php
http://www.chatzimarkakis.gr/modules/news/

*βίντεο για την Ελλάδα όπως την εμπνεύστηκαν
http://www.youtube.com/watch?v=kCWDdZYY1Bo
(δήλωση κόντρα-φιλέτο: μια φορά –κι έναν καλό καιρό- περπατούσα στη Σταδίου. Από πίσω έρχονταν φορτωμένοι 3 ξένοι φοιτητές με σάκους. Στα δεξιά έκαναν έργα, κι επειδή οι άνθρωποι δεν χωρούσαν στο πεζοδρόμιο, μουρμούριζαν, οπότε γυρίζω κι εγώ, η αδιάκριτη φωνή καλής θέλησης, λέγοντας : «welcome to Greece». Χαμογέλασαν, πλην όμως τους έστριψα και στη σωστή κατεύθυνση, προς τον ξενώνα της Κυδαθηναίων που έψαχναν. Αυτό είναι η Ελλάδα, η καλοπροαίρετη ματιά του Έλληνα, όχι τα φαντασμαγορικά πανηγύρια με φωτιές τη νύχτα… σε ποιους απευθυνόμαστε και τι σχέδιο για τον τουρισμό προβάλλουμε προς τα έξω; )
*στη φωτογραφία η χειρονομία είναι από την ελληνική νοηματική και αφορά στην απόδοση "του σωστού" ή "της ελευθερίας", όταν δε μένει σταθερή στον ώμο αλλά κινείται μπροστά.

23.2.10

Κρις Ρομπόρα – “No Man’s Land”, 2-20/3, Καπλανών 5




* υπόγεια οι τέχνες δεν απέχουν,
ευτυχώς, και για να δείξουν ότι αυτά που μας φαίνονται τυχαία
ενέχουν έναν επικίνδυνο
βαθμό αναγκαιότητας
ισόποσης ευθύνης



Πραγματικότητα εδώ δεν υπάρχει στημένη όπως το γάλα χύνεται από την κούπα
Διασπορές πραγματικότητας άρχουν, φάσεις αισιόδοξες δυνατών κενών ονείρου
Στο τζάμι αυτοκινήτου αιχμηρά ασκεί δικαίωμα σε αυτό που ήταν τέλειο το νερό
Η βροχή ξοπίσω δε σε περιμένει, διαρκώς βαδίζει επάνω σε φύλλα προς το ανοίκειο άτοπο
Με το συμπαντικό άκουσμα του νερού στο λασπωμένο χώμα αντικατοπτρίζεται προβάδισμα
Το πνεύμα μένει μάχιμο για το οικείο που θα ξεμυτίσει στο βάθος ως όαση φτερωτής νίκης
Πόρους ανοιχτούς έχεις και ένστικτο κατασκόπου αλλά μετά τη βροχή ο άνεμος σε παίζει
Σκόνη έρχεται να κατατοπίσει το σώμα που ζητεί κοντινές οάσεις όπως τα είδη πολυτελείας
Σαν να έσταξε στα χόρτα λεμόνι από το ρυθμό της εμπλοκής όλο και πιο ιδιότυπα στη φωλιά
Μακριά από το σταθμευμένο αυτοκίνητο της καταλυτικής δύναμης στους πέρα κάμπους
Πλησιάζουν κλωνάρια, δέντρα με πολύχρωμα ψυχανεμίσματα μικροσκοπικών πουλιών κοντά
Γοητευμένα από το βαθύ ένστικτο να δίνεσαι ολόψυχα στο φρόνιμο της φύσης γαϊτανάκι
Ρομαντικές οι εποπτείες των πραγμάτων είναι βίβλος για ένα μέλλον που πράσινο φαντάζει
Τώρα για εκείνο το σκούρο αυτοκίνητο των στεναγμών και τη φωλιά αλήθεια δεν σε νοιάζει
Την είπαν “No Man’s Land” και έριξες κλωστή πίσω σου, εδώ, σε αυτή την πατρίδα ανήκεις

Κρις Ρομπόρα – “No Man’s Land”
Κρις Ρομπόρα-Chrys Robora
Γεννήθηκε στις 08/11/1972 στο Σίδνεϊ Αυστραλίας.
1990 Αποφοίτησε από το Davidson High School στο Σίδνεϊ.
1992 Απόφοιτη από το Seaforth Κολέγιο με δίπλωμα στις Καλές Τέχνες.
2008 Απόφοιτη από την ΑΚΤΟ (Πανεπιστήμιο Middlesex – Αγγλία)
με Άριστα στις Καλές Τέχνες και στην Τεχνολογία.

Εκπροσωπείται από την Agora Gallery, Νέα Υόρκη, Αμερική 2009-2010
www.art-mine.com/artistpage/chrys_roboras.aspx
Εκπροσωπείται από την GO Gallery, Jordaan, Άμστερνταμ, Ολλανδία 2009 www.gogallery.nl/roboras

Αίθουσα Τέχνης “Καπλανών 5”
Καπλανών 5 & Μασσαλίας, Κολωνάκι, Τ.Κ. 106 80, Αθήνα
Τηλ.: 210 3390946
Fax: 210 3390947, κιν. 6986 217218
Web: http://www.kaplanon5.gr/
eMail: info@kaplanon5.gr

Εγκαίνια: Τρίτη 2 Μαρτίου 2010, μετά τις 20.00
Διάρκεια έκθεσης: 2 έως 20 Μαρτίου 2010
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Παρασκευή: 12.00 - 20.00
Σάββατο: 12.00 - 15.00

22.2.10

Στον Αστρολάβο άρχει χιούμορ-Ηλίας Μακρής ως 6/3


Θυμάμαι ότι στον Μπόρχες ο παράδεισος αποκτά υπόσταση σε μια βιβλιοθήκη. Πράγματι, διαβάζοντας, μπορούμε και ηρεμούμε. Διαπιστώνοντας ότι οι λέξεις, που δε μας περισσεύουν, υπάρχουν τακτοποιημένες στα βιβλία, νιώθουμε ένα είδος ανακούφισης από την επαφή με τα κακομεταχειρισμένα διαπιστευτήρια λόγου. Γι’ αυτό, εμπιστευόμαστε και πιστεύουμε στην αξία της βιβλιοθήκης, αξιολογώντας την ως ένα αντικείμενο διακλαδώσεων, ζωντανό όπου εμφιλοχωρούν συναισθήματα, και αναγκαίο απ’ όπου προκύπτει, ιστορικά, η απόλαυση της πνευματικής σύνθεσης και ανασυγκρότησης.

Για κάθε γραφιά Μπάρτλεμπυ, που ζει, κοιμάται, αναπνέει μέσα σε καθεστώς γραφείου, η όραση είναι από τα πολυτιμότερα «αγαθά» που διαθέτει. «Θα προτιμούσα όχι» είναι μια σύντομη δήλωση ενός καλού καγαθού υπαλλήλου, διά της οποίας όμως τονίζονται πολλά αιχμηρά σημεία ενός κυκλικού υπαινιγμού… Και συμβαίνει όλοι, όπως ο Μπάρτλεμπυ, να υπαινισσόμαστε διαρκώς ότι επιδιώκουμε, μέσα από την καταδιωκτική άγρα των νέων εικόνων, την επιστροφή στις λέξεις που αποσιωπήθηκαν και, άρα, την καταφυγή σε μια νέα -ή εκ νέου δομημένη- γλώσσα. Μήπως για όλα φταίει το σεξ, που είναι παντού εκτός από τη σεξουαλικότητα; Ο Ρολάν Μπαρτ (1915-1980) ήξερε…

Επιλέγοντας κείμενα για να τα διαβάσουμε, μία ή περισσότερες φορές, ίσως πιάσουμε τον εαυτό μας να φοβάται μήπως χάσει την πολύτιμη όραση. Τότε, από την μπουκαπόρτα, ο Φρόυντ κάνει σινιάλο: μας συμβαίνει τώρα, επειδή στην πραγματικότητα φοβόμαστε –ή και φοβόμασταν- τον ευνουχισμό. Τι ρουχισμό θα δίναμε στη γλώσσα, ποιο θα ήταν το χιούμορ και ποιες οι λέξεις, αν δεν είχαμε την όρασή μας για να μπορούμε να καυτηριάζουμε το φιλοθεάμον πραγματικό;

Τα έργα του Ηλία Μακρή, που εκτίθενται έως το Σάββατο, 6 Μαρτίου 2010, στην αίθουσα τέχνης "Αστρολάβος", Ηροδότου 11, στο Κολωνάκι, διαμεσολαβούν στους θεατές το ειρωνικό χιούμορ του γνωστού από την Καθημερινή σκιτσογράφου, και έρχονται για να υπενθυμίσουν την αναγκαιότητα της λειτουργίας της μνήμης για την υλοποιήσιμη απόλαυση. Όταν θυμόμαστε, άρα έχουμε αποθηκεύσει στο αρχείο, όσα συνέβησαν στην καθημερινότητα κατ’ εξακολούθηση, μας προσφέρεται η δυνατότητα πλέον να τα ντύσουμε με δικές μας λέξεις και χιούμορ. Από τον Κούγια-top lawyer, για τον οποίο σκέφτεσαι «1.60+ πού τη βάζει τόση μανούρα;», μέχρι τη γοργόνα με τη φιάλη και το εκτινασσόμενο ψυγείο στους Εσκιμώους, οι εικόνες «νοθευμένης πραγματικότητας» του Ηλία Μακρή με έκαναν να αντιληφθώ πόση ανάγκη έχουμε από την παρουσία του σκίτσου στη ζωή μας. Και τελικά, ναι: «θα προτιμούσα όχι» πρέπει να απαντήσει ο σκιτσογράφος, αν του πουν «κάντο όπως ο Άγγλος Μπάτλερ». Ο Μακρής είναι παρών, ηχηρός, και φαίνεται.

Ηλίας Μακρής γεννήθηκε το 1956 στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική στην Γερμανία. Από το 1981 ασχολείται επαγγελματικά με το σκίτσο.
Συνεργάστηκε με τις εφημερίδες το ΒΗΜΑ, Έθνος και πολλά περιοδικά.
Τα τελευταία 21 χρόνια σκιτσάρει στην εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.
Έχει κυκλοφορήσει 5 λευκώματα με γελοιογραφίες.
Το 2007 βραβεύτηκε με το βραβείο Μπότση για την προσφορά του στην δημοσιογραφία.

Αστρολάβος
artlife : Ηροδότου 11, Κολωνάκι 10674
Τηλ : 210 722 1200, 4
Fax : 210 722 1304

19.2.10

Lego trick: Pick words and make your poem for fun

http://www.poemsthatgo.com/gallery/spring2000/redpeppers/redpeppers.html
here comes mine:

I have put my flash dress on your butter
The bubble clouds do dream art
Throw a rose around space
That was a deadly place
Like red toe sucks over bodysome
If the cat on the apron smokes funky like
Yes is not lying about you
Go cool as we wanted
And I can know
Into my and our
An- a
If we are

Διεθνές συνέδριο 2011: "Les contenus disciplnaires"

*photo: Μουσείο Πούσκιν,Μόσχα
Σύλλογος για τις συγκριτικές έρευνες στη διδακτική -"Association pour des Recherches Comparatistes en Didactique (ARCD)"- διοργανώνει το δεύτερο διεθνές συνέδριο με θέμα "Les contenus disciplnaires". Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στην πόλη Villeneuve d'Ascq της Γαλλίας απο 20 έως 22 Ιανουαρίου 2011.
Η γλώσσα του συνεδρίου είναι τα γαλλικά.
Η υποβολή περιλήψεων πρέπει να πραγματοποιηθεί μέχρι τις 30 Μαρτίου 2010.
Για περισσότερες πληροφορίες:
http://evenements.univ-lille3.fr/arcd/
colloque.contact.arcd@univ-lille3.fr

LES CONTENUS DISCIPLINAIRES
La thématique du colloque manifeste un retour à une des questions fondamentales des didactiques qui se sont constituées, comme champs théoriques, par l’interrogation épistémologique des contenus disciplinaires en tant qu’objets d’enseignement (à enseigner ou enseignés) et d’apprentissage : savoirs, savoir-faire, rapports à, valeurs, comportements, etc. Ce « retour » à une problématique théorique fondamentale s’explique essentiellement par le souci d’une mise au clair épistémologique sur les contenus disciplinaires au sein des didactiques et relève du projet comparatiste. Cet intérêt théorique rencontre également des considérations institutionnelles qui ne manquent pas d’interroger les apports des didactiques et leurs cadres théoriques :
– les didactiques ont à mener une analyse critique de l’idée même d’un retour aux « savoirs fondamentaux », qui tend, dans le discours politique et sociétal, à une réorganisation et une sélection athéorique des contenus et des disciplines (donc des contenus disciplinaires) ;
– la multiplication des changements des programmes scolaires, l’introduction de socles communs de connaissances, la prolifération des référentiels de formation ou des cadres de références internationaux donnent aux didactiques une responsabilité sociale dans le contrôle des effets de ces changements dans la définition des contenus.
L’objectif de ce colloque vise à mener, à partir d’une comparaison disciplinaire entendue au sens où elle est définie dans les principes du colloque, une réflexion sur la notion même de contenu. Trois axes sont proposés.
Premier axe: les catégories de contenus et leur mode d’organisation selon les disciplines
Deuxième axe: les manières dont les contenus spécifient l’enseignement et les apprentissages
Troisième axe: les modes de circulation des contenus entre les disciplines

Συμμετοχή σε Ημερίδα για το μέλλον της ανάγνωσης

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ

Η διδασκαλία της Λογοτεχνίας
στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
και το
μέλλον της ανάγνωσης


Σάββατο, 17 Απριλίου 2010
Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων
, Ακαδημίας 50
Αμφιθέατρο «Αντώνης Τρίτσης» 9:30 π.μ.-3:00 μ.μ.


Επιστημονική ευθύνη: Κώστας Ακρίβος

Οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ σε συνεργασία με το περιοδικό ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ διοργανώνουν ενημερωτική ημερίδα στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων (Ακαδημίας 50, Αθήνα), το Σάββατο, 17 Απριλίου 2010.

Όσοι κατά καιρούς εμπλέκονται στη διδασκαλία της Λογοτεχνίας στον χώρο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, είτε με την ιδιότητα του εκπαιδευτικού είτε του μαθητή ή και του γονέα, όλοι ανεξαιρέτως συμφωνούν σε ένα πράγμα: όσο γοητευτική μπορεί να φαντάζει η εν λόγω διαδικασία, τόσες παγίδες αλλά και αποτυχίες κρύβει η έμπρακτη εφαρμογή της ερμηνευτικής προσέγγισης των λογοτεχνικών κειμένων στη σχολική τάξη. Οι λόγοι είναι πολλοί και πρέπει κυρίως να αναζητηθούν στη φιλοσοφία και στους στόχους του μαθήματος, έτσι όπως καθορίζονται από την Πολιτεία μέσω του αναλυτικού προγράμματος για το μάθημα της Λογοτεχνίας.

Σήμερα τα πράγματα έχουν οδηγηθεί σε ακόμη μεγαλύτερο αδιέξοδο. Τα πολλά προβλήματα που σωρεύονται γύρω από τη διδασκαλία της Λογοτεχνίας στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο –οι τρόποι διδασκαλίας, η επιμόρφωση των καθηγητών, τα σχολικά βιβλία, το ζήτημα της αξιολόγησης-εξέτασης του μαθήματος κ.ά.– επικεντρώνονται στο μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα: οι μαθητές δεν έχουν την ευκαιρία μέσω του μαθήματος να αγαπήσουν τη λογοτεχνία και, το σοβαρότερο απ’ όλα, να αποκτήσουν τα εφόδια ώστε να γίνουν επαρκείς αναγνώστες. Το θέμα αυτό αποτελεί και τη βάση του εναγώνιου ερωτήματος: Ποιοι θα είναι οι αυριανοί αναγνώστες; Πόσοι από τους σημερινούς νέους θα περάσουν κάποια στιγμή της ζωής τους το κατώφλι του βιβλιοπωλείου και ποιες θα είναι οι αναγνωστικές τους επιλογές;

Η ημερίδα της 17ης Απριλίου στοχεύει να αναδείξει το πρόβλημα σε όλη του τη διάσταση, να κατονομάσει τις αιτίες της κακοδαιμονίας και παράλληλα να προσφέρει τη δυνατότητα για καινούργιες ιδέες και πρακτικές μέσα από προτάσεις.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ
9:30 Προσέλευση – Εγγραφές

1η συνεδρία: «Σκουριασμένο» μάθημα, νέοι αναγνώστες

10:00–10:20 Κώστας Ακρίβος, φιλόλογος-συγγραφέας

Η Λογοτεχνία στο σχολείο σήμερα: Αμηχανίες και αδιέξοδα, προτάσεις και οράματα

Παρεμβάσεις

10:30–10:50 Κώστας Αγγελάκος, Επίκουρος Καθηγητής Παιδαγωγικών στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο – Διευθυντής του περιοδικού ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ

Αξιολογώντας την «αξιολόγηση» της λογοτεχνίας στο εξεταστικό περιβάλλον του σημερινού σχολείου. Ανατομία ενός παιδαγωγικού εγκλήματος

Παρεμβάσεις

11:00–11:20 Δημοσθένης Κούρτοβικ, συγγραφέας-κριτικός λογοτεχνίας

Ποιος νοιάζεται για τη λογοτεχνία;

Παρεμβάσεις

11:30–12:00 Συζήτηση

12:00–12:30 Διάλειμμα

2η συνεδρία: Προϋποθέσεις και προοπτικές για το αύριο της λογοτεχνίας

12:30-12:50 Σοφία Νικολαΐδου, πεζογράφος-φιλόλογος

Διδασκαλία της Λογοτεχνίας και Νέες Τεχνολογίες. Διαδικτυακό σοκολατάκι ή ανάγκη;

Παρεμβάσεις

13:00-13:20 Μαρία Τεχνοπούλου, Καθηγήτρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης-Υπεύθυνη Σχολικής Βιβλιοθήκης

Σχολικές Βιβλιοθήκες: Ένα αναγκαίο «βοήθημα» για το μάθημα της Λογοτεχνίας

Παρεμβάσεις

13:30-13:50 Αγάθη Γεωργιάδου, Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων Ανατολικής Αττικής

Η ιεροτελεστία της ανάγνωσης και το δικαίωμα του μαθητή στο όνειρο: Σκέψεις και προτάσεις για τη διδασκαλία ολόκληρου λογοτεχνικού έργου στο σχολείο

Παρεμβάσεις
14:00-14:30 Συζήτηση

14:30-15:00 Καταληκτικές παρατηρήσεις και συμπεράσματα – Λήξη

****
Εκτός από τις εισηγήσεις της ημερίδας, υπάρχει η δυνατότητα να ενταχθούν στο πρόγραμμα ορισμένες παρεμβάσεις διάρκειας πέντε λεπτών. Επομένως, όσοι από εσάς επιθυμείτε να κάνετε κάποια παρέμβαση, συμπληρώστε την παρακάτω φόρμα σημειώνοντας με λίγα λόγια το θέμα της παρέμβασής σας καθώς και με ποια συνεδρία και εισήγηση σχετίζεται. Στείλτε τη φόρμα στην ηλεκτρονική διεύθυνση pr@metaixmio.gr έως την 1η Μαρτίου.

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ:
ΙΔΙΟΤΗΤΑ:
E-MAIL:
ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ: ………………………………………………….
……………………………………………………………………………………………………………………………..
ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ:
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ:

****
Επειδή ο αριθμός των θέσεων είναι περιορισμένος, θα τηρηθεί απόλυτη σειρά προτεραιότητας. Επομένως, όσοι ενδιαφέρεστε να παρακολουθήσετε την ημερίδα, δηλώστε εγκαίρως συμμετοχή, στέλνοντας e-mail με θέμα ΕΠΙΘΥΜΩ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΩ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ στην ηλεκτρονική διεύθυνση pr@metaixmio.gr (κ. Κυριάκος Χαρίτος) και δίνοντας τα προσωπικά σας στοιχεία (ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνα επικοινωνίας, e-mail).

Είσοδος Ελεύθερη
Αριθμός θέσεων περιορισμένος
Τηρείται η σειρά προτεραιότητας
Απαραίτητη η δήλωση συμμετοχής

18.2.10

SLAM THE DOOR ON TV: MAZI στην ΠΟΔΗΛΑΤΙΣΣΑ ή/και στη ΧΑΡΤΑ


Because Allen Ginsberg says, "Slam! Into the Mouth of the Dharma !"
Because Gregory Corso says, "Why do you want to hang out with us old guys? If I
was young, I'd be going to the Slam!"
Because Bob Kaufman says: "Each Slam / a finality." —Bob Holman
from "Why Slam Causes Pain and Is a Good Thing"

SLAM ΕΙΝΑΙ αυτό που δεν ξαναπαρουσιάστηκε. Είναι φευγαλέο, μπορεί και απότομο. Slamιαστές και slamιάστριες αντλούν έμπνευση από τη ζωή και τη σκηνή, για να ανοίξουν στο κοινό μια θύρα από τον εαυτό και το έργο τους, μόλις μέσα σε 3 λεπτά: ουκ εν τω πολλώ το ευ. Ας σημειώσω: το κοινό είναι πρόσωπα και όχι νούμερα. Ενδιαφέρονται γι’ αυτό που βλέπουν. Τι γίνεται, αν μερικοί στίχοι χαθούν κατά τη διάρκεια της παράστασης; Μανωλίτο! Μου συνέβη, συμμετέχοντας στο «πρώτο κύμα». Πέρασα κι εγώ απ’ το Dasein της Σολωμού, -στα Εξάρχεια-, αρχές Νοεμβρίου 2009. Λοιπόν: ισχύει ότι, και η σιωπή είναι μέρος της παράστασης. Είναι απλό. Ποτέ δεν ξέρεις τι επιφυλάσσει ο εαυτός σου, αν δεν τον προκαλέσεις να στο δείξει: για σένα και από σένα. Αντέχεις να είσαι στην απέξω; Είναι τόσο απλό.

SLAM: αμερικάνικο όνομα, καταγωγής Σαν Φρανσίσκο. Δίνει την αφορμή για ποιητικά ζωντανά ραντεβού, σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Δραματοποιημένες πρωτότυπες δουλειές εν δράσει. Ναι στην αλλαγή του τόνου της φωνής, ναι στην πρωτότυπη δραματουργία, ακόμη και με συνοδευτική μουσική, αλλά όχι -είναι ασυγχώρητο- το «ποίημα» να διαβάζεται από μέσα. Προτείνεται να είναι φρέσκο, ζωηρό, ευφάνταστο αλλά όχι επιτηδευμένο. Είναι underground –εξ’ ου και slam- αλλά αν προκύψει αλλιώς στην ελληνική εκδοχή του, από τους συμμετέχοντες, δεν θα βγει κανείς χαμένος. Όλα είναι μέσα στο παιχνίδι και όλοι κερδίζουν σε εμπειρία. 26 χρόνια μετά, η καρδιά SLAM πάντα εδώ θα χτυπά. Από το Σικάγο στην Αθήνα, η πρό(σ)κληση ταξιδεύει, αναδεύει αέρα βουνού και θάλασσας. Τώρα, το Μάρτιο πραγματοποιείται SLAM και στο Βόλο, στην προοδευτική πόλη της Θεσσαλίας (κάποιοι μας λένε «αυστριακούς» αλλά τουλάχιστον, μπροστά στο παρόν κρίσης σθεναρά λέμε όχι στο μέλλον σύγκρισης με τη Γερμανία και τη Μέρκελ. Πιο καλή η Αυστρία με κάπως πιο ανάλαφρα γερμανικά, και… πιο καλή η γειτόνισσα της dolce vita Ιταλία. Τώρα, εμείς του Νότου, που έχουμε και ‘‘ένωση’’, PIGS – Portugal, Italy, Greece, Spain-, δεν βγάζουμε και κοινό νόμισμα, να γίνουμε και pigοβελώνηδες; Αμέ, και το γουρούνι είναι το πιο έξυπνο ζώο, τι νομίζεις;).

Αγάπα το SLAM με τα ελαττώματά σου
Το «τρίτο κύμα» θα περάσει από δύο καφέ, στην Ποδηλάτισσα (Π. Μελά- Τ. Οικονομάκη), στις 22 Μαρτίου, και στη Χάρτα (Σκενδεράνη 16Α), στις 23 Μαρτίου 2010. Επειδή κάθε δημιουργικός άνθρωπος επιθυμεί να γυρίζει στις ίδιες τροχιές σκέψης. Τα περιοδικά ποίησης POEMA, (ΔΕ)ΚΑΤΑ, POETIX, INDEX, BOOK PRESS και ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ φροντίζουν και πετούν τη σκούφια σε όποιον-α slamιαστή-ρια δε μπορεί να περιμένει. Ύστερα από όλα αυτά, ακόμη παρακολουθείς τα δελτία κρίσης;

Για τα Slamιαστήρια Καλής Θέλησης Βόλου
Επικοινωνία και δήλωση συμμετοχής στην ποιήτρια και φίλη Έλενα Ψαραλίδου:
+30 6936 617 670

Ανοικτό Πορτ Μπαγκάζ;
http://www.poetryslam.com/
http://en.wikipedia.org/wiki/Poetry_slam
http://www.poets.org/viewmedia.php/prmMID/5672
http://www.nuyorican.org/
http://www.youtube.com/watch?v=JfTa4B7wQ_8
http://video.google.com/videoplay?docid=8723097898466379752#docid=2200898698740287266
*η φωτό, αν και σε θάλασσα κοντά, είναι από τη Θεσσαλονίκη...

Ο Ζητιάνος του Καρκαβίτσα, τα Άσπρα Σπίτια & εμείς

Βιβλία από το συρτάρι

Ήμουν στο Γυμνάσιο, στα περιβόητα Άσπρα Σπίτια, όταν έμαθα για το Ζητιάνο του Ανδρέα Καρκαβίτσα. Τα Άσπρα Σπίτια, το συζητούσα με μια παιδική φίλη τις προάλλες, είναι ο ιδανικός προορισμός για ένα ζευγάρι με στόχο να πετύχουν αμφότεροι στο family project. Διότι, όταν εμείς ζούσαμε εκεί, έξοδα συγκλονιστικά δεν υπήρχαν, οπότε και τα νεύρα γονέων δεν κλονίζονταν, αντίθετα υπήρχε η δυνατότητα της περίφημης αποταμίευσης, ώστε με το που θα γινόμασταν 18, ξέραμε ότι θα σπουδάζαμε και θα μέναμε μόνοι μας χάρη στην ΤΡΑπεζα Γονέων και Κηδεμόνων Άσπρων Σπιτιών (ΤΡΑ.ΓΚ.ΑΣ). Ακόμη τότε οι τράπεζες δεν είχαν αρχίσει να δίνουν υποτροφίες, και διαπιστώνεται, τελικά, ότι οι έξτρα παροχές – πάρε laptop κλπ- δίνονται όταν έχουν κοπεί τα βασικά οφέλη από την κοινωνία, οπότε η παροχή πρέπει να προσφερθεί διά της εξαίρεσης και όχι να εφαρμοστεί ως κανόνας.

Στο ερώτημα, αν υπάρχει Άγιος Βασίλης, (που δε με απασχόλησε και ποτέ), η απάντηση θα ήταν: «υπάρχουν τα Άσπρα Σπίτια». Βέβαια, κανείς δεν είναι από τα Άσπρα Σπίτια. Όλοι που μεγαλώσαμε εκεί, σύμφωνα με το family project πάντα, είμαστε από κάπου αλλού. Μάλλον όμως ανήκουμε και στα Άσπρα Σπίτια.

Είχα λοιπόν το Ζητιάνο από χρόνια, αλλά δε θυμόμουν πολλά. Σε μια πρόσφατη διαδρομή Βόλος-Αθήνα με το λεωφορείο, το πήρα μαζί μου και το ξαναδιάβαζα. Τι έμεινε από το καρναβάλι 2010; Ο Ζητιάνος και στοπ. Φυσικά, και το κατσικάκι.

Ποτέ δεν είναι αργά για να ξαναδιαβάσεις ένα έργο και ακόμη καλύτερα, αν ανοίγοντας τις πρώτες σελίδες, ξετυλίγεται και ένας χάρτινος ρομαντικός κόσμος: όταν το μυθιστόρημα του Καρκαβίτσα κυκλοφορούσε από τις εκδόσεις δωρικός, σε έκδοση του 1985, και στοίχιζε 1050 δραχμές. Ανακαλύπτοντας ότι το κείμενο -καθαρεύουσας κατά το ήμισυ- υπάρχει, σήμερα, ολόκληρο και στο διαδίκτυο, παραπέμπω στους αντίστοιχους συνδέσμους. Πάντως, απολαμβάνουμε την ανάγνωση κλασικά-παραδοσιακά: στο χέρι και με σημειώσεις.

Το γλωσσικό ύφος του Καρκαβίτσα αποζημιώνει τον αναγνώστη ενώ τον ετεροχρονίζει στην εποχή της Ελλάδας μετά την Τουρκοκρατία. Πώς περνούν τα χρόνια, πώς κάποια σύνδρομα-της κατοχής και της κουτοπονηριάς- παραμένουν αναλλοίωτα στο χρόνο. Ο Τζιριτόκωστας, του Τζιριτόγιωργα ο γιος, που έχει δει όλων των ειδών και των σχημάτων τα μπαστούνια του πατέρα του και, δίπλα σε αυτά, τα άδεια καρφιά στον τοίχο να προορίζονται για τα δικά του μπαστουνοκατορθώματα, σταδιοδρομεί ως έμπορος της εποχής, δηλαδή ως ζητιάνος. Πουλά βότανα και υπηρεσίες καλής θελήσεως, συμπαράσταση στον πλησίον που σημαίνει αληθινό «παραμύθι». Ο ζητιάνος, «ένα ψέμα που λέει την αλήθεια» (Ζαν Κοκτώ), δε θα μπορούσε να είναι «στουρνάρι». Είναι η κατεπείγουσα αφορμή για να ξεσκεπαστούν κοινωνικές συμπεριφορές.

Φτάνοντας στο Νυχτερέμι, ένα χωριό της Θεσσαλίας, ο Τζιριτόκωστας τρώει το ξύλο της χρονιάς από το φαντασμένο νταή και τελωνοφύλακα Πέτρο Βαλαχά αλλά, όπως το λέει ο λαός, πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Ο Τζιριτόκωστας «ανασυγκροτείται» και με τα κόλπα του πετυχαίνει να κερδίσει με το μέρος του, πρώτα τις γυναίκες και έπειτα και τους άντρες της περιοχής, από τον Παπαρίζο μέχρι και το Μαγουλά.

Πρόκειται για σάτιρα, γνωρίσματα της οποίας είναι η αμεσότητα και το πηγαίο χιούμορ, το οποίο, υπόγεια, από το ρέοντα προφορικό λόγο, μετεξελίσσεται και αγγίζει τα όρια της ποιητικότητας. Παραθέτω χαρακτηριστικά, από τη σελίδα 101, ένα μικρό απόσπασμα: «μόλις (το νερό) ξεσπά, φλοισβίζει χιλιόκροσσο, νοτίζει τον γειτονικό άμμο δαντελλωτά, με αφρούς σπιθοβόλους τον σκεπάζει και ράθυμο πάλι στριφώνεται και πισοδρομεί συνεπαίρνοντας χαλίκια και πετράδια στους κόρφους του». Σε αυτό το μικρό απόσπασμα, βλέπουμε τη μίξη των εικόνων-εννοιών, αντιλαμβανόμαστε την κίνηση του ανέμου, η οποία εμφανίζεται ως η ίδια δύναμη για νερό και κρόσσια, και άρα, συσχετίζουμε, στη βάση της ενέργειας που προκαλεί την πτύχωση, πράγματα που συμβαίνουν στην καθημερινότητά μας αλλά μένουν ασυσχέτιστα. Εδώ, το επίθετο «χιλιόκροσσο» προ-οικονομεί στη συνέχεια την αναφορά στο «δαντελλωτά». Βέβαια, και σε αυτό το απόσπασμα, γίνεται αντιληπτή η επανάληψη διάφορων συνδυασμών συμφώνων, εξυπηρετώντας τη λειτουργία της γλώσσας ως εάν ήταν θάλασσα, στα κύματα-λέξεις της οποίας οι «γλωσσοποίητοι» συνδυασμοί συμφώνων παίζουν τάζοντας για να παίξουμε μαζί τους. Η ανάγνωση γίνεται απολαυστικό παιχνίδι υπόσχεσης: υπάρχει καταφύγιο, υπάρχουν Άσπρα Σπίτια.

Η λεπτολογική περιγραφή είναι ένα από τα αξιομίμητα χαρακτηριστικά της γραφής του Καρκαβίτσα. Παράδειγμα: βλέπουμε ότι τα μπαστούνια του Τζιριτόγιωργα διακρίνονται σε «ολόισια, γυριστά ή διχαλωτά, χυτά, στην άκρη με ρίζα χοντρή ή με κόμπους, στραβά, ξεφλουδισμένα ή δαγκωμένα από τους σκύλους, μισοτσακισμένα ή λυγισμένα, και με γραμμές στη ράχη»(σελ. 36). Κάθε μπαστούνι και καημός, σαν να λέμε. Επίσης, μέσα από τις περιγραφές, που γίνονται αναγκαίες λόγω της πρωτότυπης γλώσσας, αποτυπώνεται το πνεύμα του ανθρώπου που περιγράφεται. Ώστε, ο αναγνώστης δένεται με κάθε χαρακτήρα του μυθιστορήματος. Διότι ο Ζητιάνος είναι ένα πετυχημένα ηθογραφικό μυθιστόρημα, καθόσον το ύφος του συγγραφέα δεν είναι διδακτικό.

Ας αποκαλύψω τη διαίσθησή μου, ότι οι περιγραφές του Καρκαβίτσα δημιουργούν παρόμοια αίσθηση με εκείνες του Ντίκενς, για παράδειγμα στο Ζοφερό Πύργο, μυθιστόρημα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Gutenberg. Και με ποια φράση του Καρκαβίτσα θα τελειώσω; Με τα λόγια της γριάς της εκατοχρονίτρας: «Ανάθεμα την κρέμαση κι απέ ο μύλος ακόμη γριγριλίζει…»

Ο Ζητιάνος του Ανδρέα Καρκαβίτσα ανά κεφάλαιο:
http://www.snhell.gr/anthology/content.asp?id=459&author_id=101
http://www.snhell.gr/anthology/content.asp?id=460&author_id=101
http://www.snhell.gr/anthology/content.asp?id=461&author_id=101
http://www.snhell.gr/anthology/content.asp?id=462&author_id=101
http://www.snhell.gr/anthology/content.asp?id=463&author_id=101
επικοινωνία με τους συντελεστές της ιστοσελίδας:
snhell@snhell.gr

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%B1%CF%82_%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%B1%CE%B2%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1%CF%82
*φωτό: αυτό δεν είναι κατσικάκι, είναι σούπα "γκουλάς" που σερβίρουν στην Πράγα. Τρώγεται και "το περιτύλιγμα", αφού είναι από ψωμί... η "γκουλάς" είναι και αγαπημένο φαγητό κάποιων που συνάντησα, στην Πράγα, δυστυχώς, σε ρόλο ζητιάνων...

Πάμε Γκάζι με στόχο 11.500 μερίδες στους άστεγους, 21/2

Art-Act: Δρούμε-Δημιουργούμε... οι άστεγοι μας χρειάζονται.
Από 19 έως 21 Φεβρουαρίου
τα έργα της έκθεσης-Έκπληξης 2
βρίσκονται στο Γκάζι,
στην αίθουσα
«Κωνσταντίνος Καβάφης»
στην «Τεχνόπολι»
του Δήμου Αθηναίων.
Εκεί, τα έργα θα παρουσιαστούν ζωντανά στο κοινό για να πραγματοποιηθεί η πώληση τους (Έκθεση: 19-20 / 2, 16:00 – 22:00, Πώληση: 21 / 2, 12:00 – μέχρι εξάντλησης των έργων). Μέχρι αύριο, λοιπόν, μπορείτε να επισκέπτεστε το www.artaz.gr και να σημειώνετε τους κωδικούς των έργων που σας αρέσουν ώστε να φτάσετε προετοιμασμένοι!

Τα έσοδα από τις πωλήσεις των έργων θα διατεθούν στο Κέντρο Υποδοχής Αστέγων του Δήμου Αθηναίων (Κ.Υ.Α.Δ.Α.) για την υποστήριξη του έργου του.
Στόχος είναι οι 11.500 μερίδες φαγητού για τους άστεγους.

Να ληφθούν υπόψη:
-ΔΕΝ υπάρχει δυνατότητα αγοράς / κράτησης έργων online ή κατά τη διάρκεια της έκθεσης.
Τα έργα θα διατεθούν από τις εγκαταστάσεις της έκθεσης στην "Τεχνόπολις" του Δήμου Αθηναίων, την Κυριακή 21 Φεβρουαρίου (12:00 - μέχρι εξάντλησης των έργων).
Την ημέρα της πώλησης ΔΕ θα υπάρχει η δυνατότητα επίσκεψης στην έκθεση για μελέτη των έργων.
Στην είσοδο της έκθεσης θα μοιράζονται αριθμοί προτεραιότητας, βάσει των οποίων θα γίνεται η είσοδος στο πωλητήριο.
-Ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να αγοράσει μέχρι 3 έργα.

http://www.artaz.gr/gr/onshow.html
Γενικές Πληροφορίες: info@artAZ.gr
Γενική Διεύθυνση Αλεξάνδρα Κολλάρου: alexa@artAZ.gr
Καλλιτεχνική Διεύθυνση Άγγελος Αγιοστρατίτης: angel@artAZ.gr
Πληροφορίες καλλιτεχνών: artists@artaz.gr
Ph.: 210 8837430

17.2.10

Να κι ένα ποίημα θαλάσσης (για να μην ξεχνιόμαστε...)

Κύμα παραθαλάσσιας νυκτός

Ταύρος αγέλαστος κοιτάζει τον ταυρομάχο μες στ’ αγιάζι
Κόκκινο το πανί τα σκούρα νεύρα στην ερυθρά θάλασσα φυτεύει
Σαν υφασμάτινη ανεμώνα αργότερα επάνω στα κεραμίδια τα χαϊδεύει
Κι αν ο όμιλος των ταύρων με αισθήματα δε γειτνιάζει
Τον ταυρομάχο υποβάλλουν οι ενοχές σε πρότυπα κυματοθραύστες
Τζάμια υγρά φεγγίζουν ρυτίδες
Κούφια πέφτοντας επάνω σε φύλλα ξερά
Μεταβατικού φθινοπώρου τα λόγια
Ρίχνουν τις αλλοτινές σκιές ξανά στο αόρατο πρόσωπο απέναντι
Στο αναμνηστικό πεδίο μάχης η διέγερση ριγεί την αγοράστρια μνήμη
Κάποτε οι δυνάμεις του σιγόβραζαν στο μπρούτζινο γκιούμι
Ελεγχόμενες προτού ξεχειλίσουν ανεξάρτητες
Για να τον ξεπεράσουν με κίνδυνο να αφανίσουν το κορμί
Δεν είχε αναδειχθεί ακόμη σε ταυρομάχο επίδοξο
Στην εμπόλεμη ζώνη βιώνεις το χρόνο ως παρελθόν ή μέλλον
Η μνήμη επαίρεται για το βαρύ κιβώτιο πατρότητας στην κατοχή της
Δεν προλαβαίνεις να αναπαράγεις στιγμιότυπα πεπερασμένα
Η μνήμη τα διασπείρει όλα διαιρώντας και αφαιρώντας
Μεταμορφώνει τις αναμνήσεις σε μικρές ευκίνητες σαύρες
Οι σαύρες που σώζονται από το ρεύμα του επικίνδυνου κύματος
Βγαίνοντας στη στεριά τρέχουν προς κάθε τυφλή σωτηρία
Με το που οι φευγαλέες αναμνήσεις γλιτώνουν από το ψυχομάχημα
Εσύ ο ταυρομάχος, δέσμιος κενής μνήμης και πολέμιος ζωής είσαι
Για να ψοφήσει το ζώο, πρέπει να αποτιμηθούν οι δυνατότητές του
Η μνήμη ταυρομάχου αυτοδιορίζεται για να γονιμοποιηθεί ξανά

Παρακολουθώντας την πορεία των πραγμάτων δεν πρέπει να λησμονούμε
Το χέρι του ταυρομάχου με τη σημασία του σταθερό καθώς αποπνέει
Αυτοπεποίθηση ότι θα κερδίσει τη μάχη με τον ταύρο έστω και αργά
Η ιστορία με το κόκκινο πανί, όμως, διαψεύδοντας προσδοκίες
Υψηλές φιλοδοξίες που απορρέουν από το γεγονός της ταυρομαχίας
Εκτυλίσσεται γοργά κι από ψηλά, ενώ πετιέται το πανί, καπνίζουν σαπουνάδες
Οι θεατές όρθιοι αντί για τον ταύρο και τον ταυρομάχο στο κέντρο της αρένας
Αντικρίζουν ένα μπονσάι
Ταύρος και ταυρομάχος έχουν αποσυρθεί διακριτικά
Ο ένας από την αριστερή θύρα εξόδου και ο άλλος από τη δεξιά
Όλοι οι γητευτές του θεάματος ψοφούν για λίγη περιπέτεια σε δόσεις
Δίπλα στο μπονσάι ένας άντρας, ξυπόλητος και με ρούχα του ναύτη
Μάλλον έχει στη διάθεσή του αρκετό χρόνο για να κοιτάζει ήρεμα τους περίεργους θεατές Έναν προς έναν, μέσα στα μάτια, ενώ έχουν φροντίσει να είναι ξανά στις θέσεις θεάματος
Τι μέλλει αυτόν τον άντρα που κρατά το κόκκινο πανί
Ως συλλέκτης σιωπηλών χρωμάτων σκουπίζοντας τον ιδρώτα από τα μάτια
Αρχίζει να χαϊδεύει τα φύλλα του μικρού φυτού
Σαν να περιείχαν ιερογλυφικά που θα έλυναν το γρίφο της ζωής
Τα φύλλα, από πράσινα και μες στη σκόνη, γίνονται λαμπρά
Γυαλίζουν σαν να κοκκινίζουν
Ενώ το ενδιαφέρον επικεντρώνεται πάνω τους
Λόγω της απροσδόκητης στοργής του ανώνυμου λάτρη
Η αγάπη του άντρα για τα φύλλα ηχεί ανεπαίσθητα όπως ένας κόκκινος φάρος αναβοσβήνει Στην άκρη της προκυμαίας χωρίς να μονοπωλεί βλέμματα διεκδικώντας λεπτά θορύβου
Και αυτή η μετατροπή του κοινού αξιοπρόσεχτου ενδιαφέροντος
Από την εικόνα του προσώπου στο αντικείμενο που περιθάλπει
Αποτελεί ιδιαίτερη ευχαρίστηση για τον άντρα ντυμένο ναύτη
Κύμα παραθαλάσσιας νυκτός η αγάπη περιφέρεται εμπρός-πίσω, μέσα-έξω
Χέρια που αγαπιούνται μες στη νύκτα μακριά από τα φώτα ιδρώνουν

16.2.10

Jean Baudrillard: Περί Σαγήνης από τις εκδ. Εξάντας

Είχα μία ώρα κενό στη διάθεσή μου. Σκέφτηκα να την αξιοποιήσω στα ζεστά και με γούστο. Και γι’ αυτό επέλεξα ένα βιβλιοπωλείο. Μπήκα στο βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου της Πανεπιστημίου.

Γοργοκίνητο το βλέμμα, έπεσε τυχαία σε ένα παρατημένο βιβλίο, που σκόπευα να διαβάσω. Η στιγμή, ο σκοπός να εκπληρωθεί εν μέρει, είχε μόλις έρθει. Περί Σαγήνης ο λόγος: κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Εξάντας. Και αξίζει να το αναζητήσετε. Συγγραφέας του; Ο Ζαν Μποντριγιάρ, οπότε και θα επιλέξω, για να παραθέσω, μερικά αποσπάσματα από τις χειρόγραφες σημειώσεις μου, καταγεγραμμένες σε ένα ημερολόγιο του 2010. Ενώ καθόμουν στον αναπαυτικό καναπέ του βιβλιοπωλείου, είχα απορροφηθεί στις σελίδες του δεύτερου κεφαλαίου, διαβάζοντας με ταχείς ρυθμούς. Τρόπον τινά, μελετούσα ‘‘από την κλειδαρότρυπα’’ ένα βιβλίο που δεν θα αγόραζα φεύγοντας.

Μελετώντας το περιεχόμενο των επιμέρους σημειώσεων, συμπεραίνουμε ότι ο Μποντριγιάρ προσεγγίζει το νόημα της σαγήνης σχεσιακά, με το να την αντιπαραβάλλει στην ιδέα της υστερίας, για να καταδείξει ότι η μεν σαγήνη υπάγεται στο σύμπαν και στο όλον, -υπό την έννοια ότι το όλον είναι αδόμητο και ρευστό- και, άρα είναι μια ανοικτή πρόκληση, φευγαλέα και εν δυνάμει (είναι «μυστική», δηλαδή βρίσκεται σε υπολανθάνουσα μορφή). Αντίθετα, η υστερία υπάγεται σε ένα πιο καθορισμένο πεδίο διαστροφής και εκβιασμού, με αποτέλεσμα να αναστέλλει την εκπλήρωση της σαγήνης. Αν και η υστερία επικαλείται, μορφικά, τη σαγήνη, ως πρόσχημα και στην εκφορά του αιτήματος, στην πορεία αντιτάσσεται στο περιεχόμενο και στην ουσία της σαγήνης, καθώς πρόκειται για διαφορετικές αιτιοκρατικές δυνάμεις.

Κεφάλαιο 2 «Οι επιφανειακές άβυσσοι» (σ.σ. 73-173)
Σελ. 160-173, υποενότητα:
Ο φόβος μήπως σαγηνευτείς

«Κι ενώ εν τέλει η γυναίκα σαγηνεύεται –τόσο ώστε να θέλει να σαγηνεύσει (τον άντρα)- εκείνος αδυνατεί να δεχτεί αυτή τη νίκη. Προτιμά να την εκλάβει ως σεξουαλική βασκανία και να την τιμωρήσει. Δεν είναι ζήτημα ανικανότητας (δεν είναι ποτέ ζήτημα ανικανότητας). Απλώς προτιμά τη φθονερή γοητεία της συλλογής των νεκρών αντικειμένων (το νεκρό σεξουαλικό αντικείμενο είναι εξίσου ωραίο όσο μια πεταλούδα με φωσφορίζοντα έλυτρα) από τη σαγήνη ενός έμβιου όντος που θα τον υποχρέωνε να αγαπήσει με τη σειρά του». σ. 165

σ. 160:
«Η υστερία συνδυάζει το πάθος της σαγήνης και εκείνο της προσομοίωσης».
σ. 162:
«Το παιχνίδι είναι διπλοκλειδωμένο απ’ το σώμα, από τη σκηνοθετημένη άρνηση της σαγήνης ενώ η υστερική ξεγλιστρά χάρη στη σκηνοθεσία του αιτήματος για σαγήνη».
σ. 163:
«Το σοβαρότερο έλλειμμα βρίσκεται πάντοτε από την πλευρά της γοητείας και όχι της ευχαρίστησης, από την πλευρά της μαγείας και όχι της ζωτικής ή σεξουαλικής ικανοποίησης, από την πλευρά του κανόνα και όχι του συμβολικού νόμου».
σ. 164:
«Ο έρωτας του συλλέκτη για το αντικείμενο, η ερωτική στρατηγική με την οποία το περιβάλλει, είναι κατ’ αρχάς το μίσος και ο τρόμος για τη γοητεία που εκπέμπει. Ομοίως άλλωστε και για τον ίδιο: αποστροφή για οποιαδήποτε γοητεία θα μπορούσε να εκπέμψει.
σ. 166:
«Το τίμημα που πληρώνει η ομορφιά και η σαγήνη είναι ενδεχομένως αυτό του εγκλεισμού και της θανάτωσης, επειδή παραείναι επικίνδυνες και δε θα μπορέσουμε ποτέ να τους ανταποδώσουμε αυτό που μας δίνουν».
σ. 167:
«Το να σαγηνεύεις συνεπάγεται ότι το πληρώνεις με το γεγονός ότι θα σαγηνευτείς, δηλαδή θα ξεριζωθείς από τον εαυτό σου και θα γίνεις το διακύβευμα μιας μαγείας».
σ. 171:
«Γητευτής διεστραμμένος είναι αυτός που εκτρέπει τη σαγήνη από το μυστικό κανόνα της και την παρασύρει σε μία εστιασμένη πράξη».
σ. 172:
«Η διαστροφή είναι μια παγωμένη πρόκληση, η σαγήνη είναι μια πρόκληση ζωντανή. Η σαγήνη είναι ασταθής και εφήμερη, η διαστροφή είναι μονότονη και ατελείωτη. Η διαστροφή είναι θεατρική και συνένοχη, η σαγήνη είναι μυστική και αντιστρέψιμη».

Jean Baudrillard, Περί Σαγήνης, εκδόσεις Εξάντας, Αθήνα 2009
Μετάφραση: Ευγενία Γραμματικοπούλου
Εκδόσεις «Εξάντας»
Σελίδες: 260, Τιμή: 17 ευρώ

Εκδόσεις Εξάντας
Διδότου 57
106 81 Αθήνα
Τηλ : 210- 38 22 064, 38 04 885
Fax : 210- 38 13 065
email: info@exandasbooks.gr
http://www.exandasbooks.gr/books_detail_gr.asp?bookid=1241

Πρόταση παρουσίασης βιβλίου με θέμα τον Εμφύλιο


Παρουσίαση του βιβλίου Αντώνης Μπριλλάκης. Διαδρομές και αναζητήσεις της Αριστεράς μετά τον Εμφύλιο

την Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010, στις 19.00
στην αίθουσα της Παλαιάς Βουλής (Σταδίου 13).


Για το βιβλίο, το οποίο κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο Λιβάνη και είναι σε επιμέλεια των Ηλία Νικολακόπουλου και Ευδοκίας Ολυμπίτου, μιλούν οι:
Γιάννης Βαρβιτσιώτης, Μανώλης Γλέζος, Απόστολος Κακλαμάνης και Γιάννης Ρέγκας
Τη συζήτηση συντονίζει ο δημοσιογράφος Παύλος Τσίμας.

12.2.10

Μάρτης Γδάρτης και Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι κράχτης

Με ελεύθερη είσοδο και απλά με μία τηλεφωνική κράτηση

Οι Εκδόσεις Αρμός ανοίγουν ένα νέο κύκλο 4 ομιλιών με θέμα:
Οι παράξενες υποθήκες του Φιοντόρ Μ. Ντοστογιέφσκι

Οι ομιλίες, που πρόκειται να πραγματοποιηθούν
στο πατάρι της Μαυροκορδάτου 11,
(στον πεζόδρομο απέναντι από την εκκλησία
της Ζωοδόχου Πηγής), είναι:


Τάκης Θεοδωρόπουλος, συγγραφέας
"O Ντοστογιέφσκι και η τέχνη του μυθιστορήματος"
Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010 στις 19,30


π. Σταύρος Κοφινάς, ψυχοθεραπευτής
"Σημειώσεις από το Υπόγειο του ναρκισσιστικού μας εαυτού"
Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010 στις 19,30

Σωτήρης Γουνελάς, συγγραφέας
"Μία ανάγνωση του Λάζλο Φολντένυι (για Χέγκελ και Ντοστογιέφσκι)"
Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010 στις 19,30

Στάθης Λιβαθινός, σκηνοθέτης
«Ανεβάζοντας τον Ηλίθιο στο θεατρικό σανίδι»
Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010 στις 19,30

Τις συναντήσεις και τη συζήτηση θα συντονίζει
ο Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης, μεταφραστής

Για δηλώσεις συμμετοχής:
Εκδόσεις Αρμός: Μαυροκορδάτου 11
τηλ. 2103830604
e-mail: pr@armosbooks.gr

2 διαλέξεις για τις Μάσκες της Λυσιστράτης στις 16/2

Ενώ το καρναβάλι καλά κρατεί, το ενδιαφέρον για τη μάσκα ξανά ξυπνά. Δύο διαλέξεις έρχονται την επόμενη εβδομάδα για να το αναδείξουν περισσότερο, συνδυάζοντας το αντικείμενο της μάσκας με το αρχαίο θέατρο, ώστε και να αναγάγουν τη σημασία της σε επίπεδο ψυχολογικό, ιστορικό, πολιτισμικό.

Επειδή το θέμα με ενδιέφερε, επικοινώνησα τηλεφωνικά με την εικαστικό Μαίρη Κυριακοπούλου για διευκρινίσεις επί του θέματος. Κατόπιν της τηλεφωνικής επικοινωνίας μας, μαθαίνω πως θα πραγματοποιηθούν δύο τηλεδιασκέψεις Guest-Lectures με θέμα: “Oι Μάσκες της Λυσιστράτης” την Τρίτη, 16 Φεβρουαρίου (11:00 πμ. EST 18.00 μμ. EET και 13:30 AM EST 20:30 PM EET).
Η ερευνήτρια, εικαστική καλλιτέχνης και Designer Μάγδα Ρούσση θα παραδώσει τις δύο διαλέξεις στο στούντιο, που διαθέτει, στον Πειραιά. Εκεί, περιορισμένος αριθμός ενδιαφερομένων θα έχουν τη δυνατότητα να παραστούν και να παρακολουθήσουν από κοντά τη μία από τις δύο ομιλίες κοινού θέματος. Μεταξύ των παρευρισκομένων, θα είναι και φοιτητές/τριες του Dr. Walter Epp, του Τμήματος Εκπαίδευσης, από το University of Lakehead, Thunder Bay, Ontario, Canada.

Οι διαλέξεις της Μ. Ρούσση “Oι Μάσκες της Λυσιστράτης”, είναι μια συνέχεια της συνεργασίας του University of Lakehead με το Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Υπουργείο Παιδείας και με άλλους εκπαιδευτικούς φορείς, όπως είναι τα μουσεία, στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος με τίτλο “Lecturdrama”.

Για να δηλώσετε συμμετοχή ή και για περισσότερες πληροφορίες, δίδεται το κινητό 6932090767. Η μία ομιλία είναι μετά τις 18.00 και η άλλη στις 20.00, την Τρίτη, 16.02.2010.

Μάγδα Ρούσση, Μ.Α.,
Ερευνήτρια, Εικαστική Καλλιτέχνις & Designer
Υπεύθυνη Εικαστικής Ομάδας
Πανεπιστημίου Πειραιώς


Επικοινωνία:
Τηλ. 210 - 4142054
Κιν. 6932090767
mroussidemo@unipi.gr
http://www.tex.unipi.gr/university/eikastiki.htm

9.2.10

Εύρημα! Στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση, 20-21/2

ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ - ΕΚΕΜΕΛ & ΑΠΗΛΙΩΤΗΣ 20-21/2/2010

Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας και Επιστημών του Ανθρώπου σε συνεργασία με την Ελληνοαμερικανική Ένωση διοργανώνει
συνέδριο με θέμα:ΤΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΟ ΕΥΡΗΜΑ


Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010
Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010


ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
Μασσαλίας 22, 106 80 Αθήνα


ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΕΡΓΩΝ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ (ΟΣΔΕΛ)

* το ΕΚΕΜΕΛ δημιούργησε το περιοδικό «Απηλιώτης», με στόχο να φέρει, κατά το δυνατόν, στο προσκήνιο τη μετάφραση και τους "αφανείς θεράποντές της", τους μεταφραστές.

Στην προσπάθεια ανάδειξης της μετάφρασης και των μεταφραστών, εντάσσεται και η διοργάνωση του επικείμενου συνεδρίου, κύριος στόχος του οποίου είναι ο λόγος να δοθεί στους ίδιους τους επαγγελματίες, στους μεταφραστές, ώστε η συνάντηση μεταξύ τους αλλά και με το κοινό του βιβλίου να έχει πραγματικό ενδιαφέρον για όλους όσοι θα είμαστε εκεί.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

ΕΝΑΡΞΗ – ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ

10.00 ΛΕΩΝΙΔΑΣ-ΦΟΙΒΟΣ ΚΟΣΚΟΣ, Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης
ΕΛΕΝΗ ΖΕΡΒΑ, διευθύντρια του ΕΚΕΜΕΛ


Α΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

Συντονισμός: Κατερίνα Σχινά

10.30 ΕΛΛΗ ΕΜΚΕ
«Περί μετάφρασης»

10.50 ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΑΠΠΑΣ
«Σκέψεις για την ιστορία των μεταφράσεων και των μεταφραστών στην Ελλάδα (1830-1909)»

11.10 ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ
«Η Διδακτική της Λογοτεχνικής Μετάφρασης. Πρακτική εφαρμογή και κριτική προσέγγιση»

11.30 ΝΙΚΟΣ ΠΡΑΤΣΙΝΗΣ
«Trouvaille vs Serendipity;Οι δύο τύποι τους μεταφραστικού ευρήματος, οι τυπολογίες τους, η μεταξύ τους σχέση, ο ρόλος τους στη μεταφραστική πράξη και στη διδακτική της μετάφρασης»

11.50 ΦΕΡΕΫΝΤΟΥΝ ΦΑΡΙΑΝΤ
«Τα αρνητικά της μετάφρασης»

12.10 Συζήτηση

13.00 Διάλειμμα – Μεσημβρινή διακοπή

Β΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

Συντονισμός: Χρύσα Προκοπάκη

15.00 ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ – ΡΟΥΚ
«Τι είναι ποίηση; Ποίηση είναι αυτό που χάνεται στη μετάφραση»

15.20 ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΛΩΡΟΣ
«Εικόνα και γλωσσική έκφραση. Μελέτη για την πολυπλοκότητα του μεταφραστικού ευρήματος»

15.40 ΧΑΡΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ
«Η μέλισσα του μεταφραστή»

16.00 ΕΛΕΝΑ ΝΟΥΣΙΑ
«Η ποιητική πραγματικότητα ως όρος για τη μετάφραση της ποίησης. Ένας επαναπροσδιορισμός της έννοιας του “ευρήματος”»

16.20 ΜΙΛΤΟΣ ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ
«Το “μεταφραστικό εύρημα” στη μετάφραση της ποίησης»

16.40 Συζήτηση


Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Γ΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

Συντονισμός: Λίζυ Τσιριμώκου

10.00 ΙΩΑΝΝΑ ΜΕΪΤΑΝΗ & ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΙΦΑΤΙΔΗΣ
«Η μεταφραστική εμπειρία στον W.G. Sebald»

10.20 ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΝΗΤΟΥ
«Desencuentro – Αποτυχία (ή αδυναμία;) συνάντησης»

10.40 ΜΑΙΡΗ ΜΠΑΪΡΑΚΤΑΡΗ
«Μεταφραστικά προβλήματα και ευρήματα. Το παράδειγμα του marivaudage»

11.00 ΜΕΛΙΝΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΟΥ
«Ο ευφάνταστος ιδαλγός Δον Κιχότε ντε λα Μάντσα: Ο ευρηματικός Θερβάντες, ο παροιμιώδης Σάντσο και η τεχναζόμενη μεταφράστρια»

11.20 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ
«Η μετάφραση ως ιδιογενής πυκνή περιγραφή»

11.40 Συζήτηση

12.30 Διάλειμμα – Μεσημβρινή Διακοπή

Δ΄ΣΥΝΕΔΡΙΑ

Συντονισμός: Ελένη Ζέρβα

14.00 ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΠΑΣ
«Μετάφραση και χρόνος. Το μετάφρασμα ως στιγμή του μεταφραστικού γίγνεσθαι»

14.20 ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΑ
«Η αναμετάφραση: στην αναζήτηση του ευρήματος»

14.40 ΕΦΗ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ
«Μεταφραστικό εύρημα και μεταφραστική απώλεια: η ταύτιση του μεταφραστή με το κείμενο»

15.00 Διάλειμμα

15.20 ΤΙΤΙΚΑ ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΙΑ
«Η δυναμική της έμμεσης μετάφρασης»

15.40 ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ
«Ένα παράδειγμα έμμεσης μετάφρασης: Η «Μασκαράτα» του Λέρμοντοφ»

16.00 Συζήτηση

17.00 Αποχαιρετισμός
*φωτό: από το Βιβλιοπωλείο του Κάφκα στην Πράγα

8.2.10

Βάτραχε που κόαζες και νόμο δεν εκράτεις…

Στο ερώτημα, τι είναι η συναισθησία, επιτέλους ένα βιβλίο, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πεδίο, στην ελληνική αγορά βιβλίου, έρχεται να απαντήσει δυναμικά. Συνδέοντας το θέμα με την πολυαισθητηριακή αντίληψη, στόχος και των επιστημόνων, της Αργυρώς Βατάκη και της Σταυρούλας Σαμαρτζή, που επιμελήθηκαν την εύχρηστη έκδοση, είναι να δυναμιτίσουν το ενδιαφέρον της ελληνικής κοινωνίας -επιστημόνων αλλά και καλλιτεχνών- γύρω από τον τρόπο με τον οποίο ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί και, «κολασμένα», αναμειγνύει εικόνες με λέξεις και ηχητικές προσλήψεις της πραγματικότητας, χωρίς αυτές να έχουν προδιαγράψει μια συγγενική πορεία.

Στόχος του βιβλίου Ο βάτραχος που κόαζε μπλε, Η συναισθησία και η ανάμειξη των αισθήσεων, είναι να διαλευκανθεί πώς, μέσα από ένα μη γραμμικό κολάζ, εικόνων-ήχων-λέξεων, ο αλγόριθμος της εντελώς διαφορετικής ματιάς προκύπτει φυσικά και αυθόρμητα –χωρίς άλγος- για ένα συναισθητικό άτομο, οδηγώντας το σε μια ιδιαίτερη θέαση των πραγμάτων. Τρόπον τινά, ο συναισθητικός «φοράει τα γυαλιά» σε σκηνοθέτες ή ποιητές, καθόσον κατασκευάζουν ανάλογες εικόνες, ασύνδετες μεταξύ τους, ως αισθητικό αποτέλεσμα. Ιδού ένα συναφές παράδειγμα, που τσιγκλά το ενδιαφέρον: πώς ένας ξένος έχει χρώμα πορτοκαλί με μαύρο περίγραμμα για ένα συναισθητικό αγόρι 7 ετών, ενώ, όταν γνωρίζονται καλύτερα, ο ξένος ισοδυναμεί με το χρώμα του απαλού μπλε ή του ροζ της ορχιδέας;

Ούτε πρωτάκουστο ούτε ψευδές είναι ότι, το πορτοκαλί συμβολίζει την ενέργεια. Ας σημειωθεί πως, σε εταιρείες «φαστ φουντ» βλέπουμε συχνά συνδυασμούς κόκκινου με κίτρινο, για να αναχωρούν σύντομα οι πελάτες, μην αντέχοντας τη χρωματική «ένταση», και να παραχωρούν τα τραπέζια στους επόμενους. Στο παράδειγμα του βιβλίου (σ. 144), ο ξένος, ιδωμένος ως πορτοκαλί, φέρεται ως μια ενέργεια του χώρου. Όμως, το ουσιαστικό ξεκινά από το σημείο της επαφής των χρωμάτων. Το ενδιαφέρον έγκειται στη νοητή μετατροπή του χρώματος, στην οποία προβαίνει ο νους του συναισθητικού ατόμου και αφορά στην αντιληπτικότητα του κόσμου. Γιατί και πώς αυτό προκύπτει;

Ο Jamie Ward, εκτός από συγγραφέας του παρόντος βιβλίου, είναι αρχισυντάκτης του επιστημονικού περιοδικού Cognitive Neuroscience, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Sussex και διευθυντής προγράμματος του Μεταπτυχιακού Τμήματος Γνωστικών Νευροεπιστημών. Άνθρωπος πολλών δεξιοτήτων, έχει συστηματοποιήσει το υλικό του σε πέντε θεματικές ενότητες, σαν να μας δίνει το χέρι για να μελετήσουμε μαζί του τη συναισθησία, σε σχέση με συναφείς παραμέτρους, όπως είναι η κληρονομικότητα και η βρεφική ηλικία, η γραπτή και η προφορική έκφραση, η δημιουργικότητα και η διαφορετικότητα. Το ύφος γραφής είναι πολύ κατανοητό. Ο Jamie Ward αναγάγει εκ προοιμίου την έννοια της συναισθησίας στη διχογνωμία, εάν πρόκειται για πάθηση ή ταλέντο. Ώστε, η αναγνωστική διαδικασία γίνεται εξαρχής δελεαστική, ενόσω το υλικό εμπλουτίζεται διαρκώς με καταγεγραμμένες εμπειρίες ατόμων με συναισθησία, συμπεριλαμβανομένης της αναφερθείσης περίπτωσης. Μέσα από την εμβάθυνση σε αυτές τις εμπειρίες των συναισθητικών ατόμων, φτάνουμε ομαλά στα συμπεράσματα, τα οποία παρατίθενται επιστημονικά τεκμηριωμένα, στο εγχειρίδιο, που έχει και κοινωνικό χαρακτήρα: να δούμε μέσα από τα μάτια και να ακούσουμε μέσα από τις ακροάσεις των άλλων.

Ο βάτραχος που κόαζε μπλε δεν αφορά παρά στο δικαίωμα να υπάρχει το διαφορετικό –ισοδύναμα σε σχέση προς το σύνηθες-, και να μην καταδικάζεται ως ελλειμματικό στους κόλπους της κοινωνίας. Ο βάτραχος, που ως αμφίβιο αφορά στη φύση, έχει συμβολικό περιεχόμενο. Είναι σαν το παιδί ή τον ενήλικα με δυο ζωές: έχει αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση. Ώστε, για το συναισθητικό άτομο, που ρέπει προς το συμβολισμό, ο «νόμος» δεν τηρείται στο πλαίσιο του στατικού, αλλά αποκτά μια δυναμική υπόσταση.

Ενδέχεται ο αναγνώστης να συνειδητοποιήσει, διαβάζοντας, ότι και ο ίδιος, τρόπον τινά οδηγήθηκε, μέσα από μερικές τυχαίες φάσεις της ζωής του, προς τη διασταύρωση συναισθητικών επιρροών. Προσωπικά, μου συνέβη, για παράδειγμα, να συνδέσω τα «γαλλικά» με τα «κεράσια», όταν έτυχε να «πέσω» σε μια γαλλική ταινία της ΕΡΤ 1, τρώγοντας κεράσια. Τότε, συνειδητοποίησα ότι και τα δύο – γαλλικά και κεράσια- μου αρέσουν αλλά και μου λείπουν. Οπότε, στη λογική αυτής της υπερβατικής σχέσης –επιθυμίας και στέρησης,- η οποία φάνηκε, προς στιγμή, να συνδέει δύο εντελώς ασύνδετα πεδία, εγώ θα μπορούσα να καταλήξω ότι «τα γαλλικά ακούγονται βυσσινί, σαν να ήταν κεράσια». Φυσικά, βλέπουμε ότι είμαστε νοηματικά, στο επίπεδο της συναισθησίας, όσο περισσότερο κινούμαστε ταυτόχρονα σε -περισσότερα του ενός- πεδία. Στο παράδειγμα, που χρησιμοποίησα, καθίσταται σαφής η σχέση φαγητού και οθόνης, ως μια σχέση εξάρτησης.

Άρα, ισχύει και ότι, όσο η σχέση με το χώρο επαναπροσδιορίζεται από το «έθιμο», και όσο το τοπικό εμπλουτίζεται με νέα στοιχεία, τόσο βλέπουμε ότι ο εντοπισμός του χώρου εκ νέου αλλά και η σκιαγράφηση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών ευνοούν την ανάδυση συναισθητικών καταστάσεων. Δεύτερο προσωπικό- και τελευταίο- παράδειγμα: στο βιβλίο (σ. 35) αναφέρεται ότι ο James Wannerton βιώνει τις λέξεις σαν γεύσεις. Γι’ αυτόν, «το ‘‘κέρδος’’ έχει τη γεύση του άγουρου, ζουμερού πορτοκαλιού, ενώ η ‘‘ειρήνη’’ τη γεύση της ντοματόσουπας». Αυτό το παράδειγμα με επαναφέρει, χωρικά και χρονικά, στον Εθνικό Ύμνο του Μιχαήλ Μαρμαρινού, όταν οι καθισμένοι έτρωγαν ρεβυθόσουπα. Ώστε, βλέπουμε ότι η πρόταση, η σκηνοθεσία ως δραματουργία του Μ. Μαρμαρινού, είναι πολύ κοντά με το σώμα της εκφοράς, το σώμα-κατάσταση συμπτωμάτων, ενάντια στην όποια στητή εικόνα και περιοριστική στάση του. Το σώμα που δεν περιορίζεται, δεν ορίζεται: με αφορμή το θέμα της συναισθησίας, μπορούμε να προχωρήσουμε σε μονοπάτια συναρπαστικά, κρυφά και ήσυχα. Για τη ζωή και την τέχνη συγχρόνως.

Jamie Ward Ο βάτραχος που κόαζε μπλε, Η συναισθησία και η ανάμειξη των αισθήσεων, εκδόσεις Πεδίο, Αθήνα 2009

Σειρά: Γνωστική/Πειραματική Ψυχολογία
Εκδόσεις Πεδίο
Μεθώνης 4 & Ιπποκράτους
210-3390 204, 205, 206
Fax: 210- 3390 209
http://www.pediobooks.gr/
info@pediobooks.gr

http://www.jwannerton.pwp.blueyonder.co.uk/index1.htm
http://www.youtube.com/watch?v=G3bMalpxU1o

Μικρέ Πρίγκηπα,σαν βγεις στο Ίδρυμα Ευγενίδου...

«Αφιέρωμα στο Μικρό Πρίγκιπα»
Αφηγηματικά δρώμενα και Εργαστήρια εικονογράφησης βιβλίου
στο Ίδρυμα Ευγενίδου

Ενώ στο Θόλο του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου φιλοξενείται η ψηφιακή παράσταση «Ο Μικρός Πρίγκιπας»,η Βιβλιοθήκη προσκαλεί μικρούς και μεγάλους σε μια σειρά παράλληλων δράσεων για όλες τις απαιτήσεις και προτιμήσεις...



1. Αφηγηματικά δρώμενα με τίτλο:
«Μια φορά κι έναν καιρό ο Μικρός Πρίγκιπας…»
με τη Νίκη Κάπαρη και τον Γιάννη Ψειμάδα.

Η γνωστή αφηγήτρια Νίκη Κάπαρη μυεί το κοινό στο μαγικό κόσμο του «Μικρού Πρίγκιπα», σ΄ ένα ταξίδι ως τα βάθη της καρδιάς, ενώ ο Γιάννης Ψειμάδας, με δική του μουσική και ηχητικές ατμόσφαιρες, δίνει σ' αυτή τη γλυκιά φυγή μια διάφανη αίσθηση.
Ημερομηνίες και ώρες:
Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου: 19:00-20:00 και
Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου: 19:00-20:00

2. Εργαστήρια εικονογράφησης βιβλίου με τίτλο:
«Ταξιδεύοντας στο θαυμαστό κόσμο του Μικρού Πρίγκιπα»
με τον εικονογράφο Αντώνη Ασπρόμουργο.

2) Μαθήματα Ηλεκτρονικής εικονογράφησης βιβλίου
Με φαντασία και ταλέντο γίνεται. Τα υπόλοιπα; Τα αναλαμβάνει το Ίδρυμα Ευγενίδου!
Καθοδηγητής είναι ο γνωστός εικονογράφος, Αντώνης Ασπρόμουργος.
Ανάμεσα σε βιβλία και μπροστά από υπολογιστές, σας λύνονται οι απορίες για την τεχνική της ηλεκτρονικής εικονογράφησης αλλά και για τον τρόπο, με τον οποίο μια εικόνα συμπληρώνει αρμονικά το κείμενο ενός βιβλίου.
Κάθε μάθημα διαρκεί τρεις ώρες και επιλέγετε μία από τις ακόλουθες ημέρες και ώρες:
Σάββατο 13 Φεβρουαρίου, ώρες: 10:30 – 13:30
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου, ώρες: 16:30 – 19:30
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου, ώρες: 10:30 – 13:30
Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου, ώρες: 16:30 – 19:30
Σάββατο 27 Φεβρουαρίου, ώρες: 10:30 – 13:30
Όλες οι δραστηριότητες πραγματοποιούνται στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους της Βιβλιοθήκης του Ιδρύματος Ευγενίδου (Λεωφ. Συγγρού 387, Π. Φάληρο, είσοδος από οδό Πεντέλης 11).
Η παρακολούθηση είναι δωρεάν.
Για τη δήλωση συμμετοχής, η οποία είναι απαραίτητη, επικοινωνήστε στα τηλέφωνα της Βιβλιοθήκης: 210 94 69 631 και 632, Δευτέρα ως Πέμπτη, ώρες 8:30 – 20:00 ή Παρασκευή και Σάββατο, ώρες 8:30 – 14:00.

Blogs & translation? Στη ''Μετάφραση'' το ψάχνουν...

από τη φωλιά στη φωτιά : βγάλε τις λέξεις απ' το στόμα
Centre for the Art of Translation Blog
http://catranslation.org/blog/

LionBridge Translation Blog
http://blog.lionbridge.com/

Translator’s Tools
http://honyakusha.blogspot.com/

Translation Journal Blog
http://translationjournal.blogspot.com/

About Translation
http://www.aboutranslation.blogspot.com/

American Literary Translators Association Blog
http://literarytranslators.blogspot.com/

Βασίλης Μπαμπούρης - Κωνσταντίνα Τριανταφυλλοπούλου
Κέντρο Μεταφραστικών Σπουδών, ''Μετάφραση''
Ακαδημίας 52
τηλ. 210-36 29 000
info@metafrasi.edu.gr

*το Μάρτιο θα γίνουν οι εκλογές για την ανάδειξη Δ.Σ. του Συλλόγου Μεταφραστών, Επιμελητών και Διορθωτών (ΣΜΕΔ)
http://prwtobouliametafrastwnepimelitwn.blogspot.com/2009/05/blog-post_29.html

Ημερίδα για την Ανάλυση του Λόγου...στην Ελλάδα, 9/2

Το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Επικοινωνίας οργανώνει ημερίδα με θέμα “Η ανάλυση λόγου στην Ελλάδα”. Η ημερίδα πραγματοποιείται, αύριο Τρίτη, 9 Φεβρουαρίου 2010 (10.30-20.00) στο Αμφιθέατρο «Ι. Δρακόπουλου», στο Κεντρικό Κτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών (Πανεπιστημίου 30).
Η ημερίδα οργανώνεται με αφορμή την πρόσφατη βιβλιοπαραγωγή στο σχετικό επιστημονικό πεδίο.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Τρίτη, 9 Φεβρουαρίου
10:45 – 11:00: Υποδοχή – Χαιρετισμοί – Εισαγωγικά Σχόλια. Καθηγητής Στέλιος Παπαθανασόπουλος, Πρόεδρος Τμήματος ΕΜΜΕ. Καθηγητής Μιχάλης Μεϊμάρης, Πρόεδρος ΕΠΙΕΕ. Καθηγητής Νίκος Δεμερτζής, Τμήμα ΕΜΜΕ. Αναπλ. Καθηγητής Γιάννης Σταυρακάκης, Τμήμα Πολ. Επιστημών ΑΠΘ

11:00 –13:45: Μέρος Α: Ο λόγος των μέσων επικοινωνίας.
Συντονισμός και σχολιασμός Καθηγήτρια Ρόη Παναγιωτοπούλου.

Γιώργος Πλειός, Ο «αποσυμβολισμός» της εικόνας στην εποχή της πληροφορίας.
Μαρία Κακαβούλια, Πολιτικές συνεντεύξεις και αφήγηση.
Περικλής Πολίτης, Για μια «ημική» (emic) ανάλυση του δημοσιογραφικού λόγου.
Αθηνά Σκουλαρίκη, Ανάλυση του δημόσιου λόγου: η περίπτωση της αντιπαράθεσης για το δικαίωμα ψήφου και την πολιτογράφηση των μεταναστών

• 14:00 – 15:30: Μέρος Β: Γλωσσολογικές προσεγγίσεις στο λόγο
Συντονισμός και σχολιασμός Καθηγητής Περικλής Πολίτης

Σπύρος Μοσχονάς, Κριτική στην Κριτική Ανάλυση Λόγου.
Διονύσης Γούτσος, Η Ανάλυση Λόγου από τη σκοπιά της γλωσσολογίας: Μια χαρτογράφηση.
Μαίρη Σηφιανού, Ανάλυση συνομιλίας: βασικές αρχές

16:30 – 18:00: Μέρος Γ: Ο λόγος στην κοινωνική και πολιτική θεωρία.
Συντονισμός και σχολιασμός Καθηγητής Νίκος Δεμερτζής

Γιάννης Σταυρακάκης, Η Σχολή του Essex: Επιτεύγματα, προκλήσεις, προοπτικές.
Θάνος Λίποβατς, Ο Λόγος ανάμεσα στην ψυχανάλυση και την κοινωνική θεωρία.
Κύρκος Δοξιάδης, Ο Foucault και η ανάλυση λόγου.

18:15 – 20:00: Μέρος Δ: Ο λόγος στην κοινωνική και κλινική ψυχολογία
Συντονισμός και σχολιασμός Καθηγητής Νικόλας Χρηστάκης

Λία Φίγγου, Ανάλυση λόγου και ρητορική ως απάντηση στην «κρίση ταυτότητας» της κοινωνικής ψυχολογίας.
Νίκος Μποζατζής, Κριτική λογο-κοινωνιοψυχολογία: Πλαισιώνοντας τον «προσανατολισμό των συμμετεχόντων» στο πλαίσιο
Ευγενία Γεωργάκα & Ευρυνόμη Αυδή, Η ανάλυση λόγου στην κλινική ψυχολογία.

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=521108

Ρεσιτάλ Πιάνου με τη σολίστ Katrine Gislinge, 18/2


Από τον Beethoven στον Debussy

Ρεσιτάλ πιάνου
με την Katrine Gislinge

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010
Αμφιθέατρο Ιδρύματος
Β & Μ Θεοχαράκη



Ρεσιτάλ πιάνου της διεθνούς φήμης σολίστ σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Δανίας στην Αθήνα. Θα παρουσιαστούν έργα των Debussy, Schubert, Beethoven και Chopin.

Η Katrine Gislinge είναι γνωστή για τη μουσική φαντασία της και τη βαθιά συμπάθεια στο κλασικό ρεπερτόριο, ενώ έχει συνεργαστεί με διεθνείς καλλιτέχνες, όπως: ο βιολιστής Γκίντον Κρέμερ, το γερμανικό κουαρτέτο εγχόρδων Petersen, η τσελίστα Jian Wang, ο τσελίστας Marc Coppey, ο φλαουτίστας Emmanuel Pahud, η βιολονίστα Augustin Dumay και ο βιολιστής Gérard Causse.

Έχει πραγματοποιήσει συναυλίες σόλο σε διεθνείς διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων το Φεστιβάλ Internacional Cervantino στο Μεξικό και το Φεστιβάλ Radio France & Montpellier.

Τιμές εισιτηρίων: 25 € , 15 € (φοιτητικό)
Ώρα: 20:30

ΙΔΡΥΜΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Β & Μ ΘΕΟΧΑΡΑΚΗ
Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, 106 71 Αθήνα
http://www.thf.gr/