2.11.10

Ένα δικό σου Δωμάτιο.Στη γκαλερί 7, Ζαλοκώστα 7

Από σήμερα, Τρίτη 2.10.2010, η γκαλερί «7» παρουσιάζει την έκθεση, του ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΚΟΥΡΟΓΙΑΝΝΗ,
«Έ ν α δ ι κ ό σ ο υ
δ ω μ ά τ ι ο».

Εγκαίνια απόψε,
από τις 19.00 μέχρι και τις 22.00



Ο καλλιτέχνης «ξαναδιαβάζει» το ομώνυμο δοκίμιο της Βιρτζίνια Γουλφ.
Διότι η εγκατάσταση, μια σειρά μικρών γλυπτών, δύο προβολές αλλά και τα επιτοίχια έργα αποσκοπούν σε μια "συνομιλία" με τον θεατή, για ζητήματα, όπως είναι η αναζήτηση της ταυτότητας, η ενηλικίωση και οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία του αληθινού έργου τέχνης.

Το κλειδί είναι παρόν. Και, στην έκθεση, το «κλειδί» του δωματίου, κρατούν στο χέρι τους ένα σύνολο από λαστιχένιες κούκλες-παιχνίδια των δεκαετιών ΄60, ΄70 και΄80.

Σύντομο βιογραφικό:
Ο Δ. Σκουρογιάννης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973.
Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. ζωγραφική με τον Δ. Κοκκινίδη και Τ.Πατρασκίδη, γλυπτική με τον Γ.Χουλιαρά, σκηνογραφία με τον Γ.Ζιάκα και ψηφιδωτό με την Δ.Αγγελίδου.
Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π.
Δίδαξε ζωγραφική στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Εργάζεται στο Εργαστήριο Τεκμηρίωσης για την Αρχιτεκτονική και την Πόλη, της Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π.

Ατομικές εκθέσεις:
2003 - 2004 - 2010 : Γκαλερί «7» , Αθήνα.
Εχει εκθέσει το έργο σε 50 περίπου ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Εργα του βρίσκονται σε σημαντικές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ : 2 - 27 . 11 . 2010

ΩΡΕΣ : Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή : 11 - 2 μ.μ. & 6 - 9 μ.μ.
Τετάρτη , Σάββατο : 11 - 3 μ.μ.
Ζαλοκώστα, 7 (106.71) ΑΘΗΝΑ
Τηλ.– Fax: 210 3612050

Και ένα tip που συμπυκνώνει το νόημα:
Virginia Woolf A Room of One's Own, Penguin Books, London 2000 (1928, 1945)
p.53-p.54
"And one gathers from this enormous modern literature of confession and self-analysis that to write a work of genius is almost always a feat of prodigious difficulty. Everything is against the likelihood that it will come from the writer's mind whole and entire. Generally material circumstances are against it. Dogs will bark; people will interrupt; money must be made; health will break down. Further, accentuating all these difficulties and making them harder to bear is the world's notorious indifference. It does not ask people to write poems and novels and histories; it does not need them. It does not care whether Flaubert finds the right word or whether Carlyle scrupulously verifies this or that fact. Naturally it does not pay for what it does not want. And so the writer, Keats, Flaubert, Carlyle, suffers, especially in the creative years of youth, every form of distraction and discouragement. A curse, a cry of agony, rises from those books of analysis and confession. Mighty poets in their misery dead-that is the burden of their song. If anything comes through in spite of all this, it is a miracle, and probably no book is born entire and uncrippled as it was conceived.
But for women, I thought, looking at the empty shelves, these difficulties were infinitely more formidable"(..).

No comments: